En dat leverde weer enkele prachtige plaatjes op!
dinsdag 25 november 2014
Fotoshoot
En dat leverde weer enkele prachtige plaatjes op!
dinsdag 18 november 2014
Onderzoek
Morgen is het dan zover, tijd voor Lise's urodynamisch onderzoek (uitleg staat op de aparte pagina bovenaan).
Gelukkig snapt Lise het zelf nog niet echt. Ze weet enkel dat ze weer naar het grote ziekenhuis moet, voor haar "gekke ruggetje". En zelfs dat vindt ze al maar niks. Gelukkig gaan mama en papa met haar mee. En wij zullen er wel voor zorgen dat het zo aangenaam mogelijk voor haar wordt. We moeten wel.
Het zal morgen nog een hele toer zijn om Isabella naar school te krijgen. Want zus mag met ons mee en grote broer mag naar Bomma, wegens een pedagogische studiedag voor hem. Helemaal in haar eentje naar school, dat is ze niet gewend zenne :-)
Gelukkig snapt Lise het zelf nog niet echt. Ze weet enkel dat ze weer naar het grote ziekenhuis moet, voor haar "gekke ruggetje". En zelfs dat vindt ze al maar niks. Gelukkig gaan mama en papa met haar mee. En wij zullen er wel voor zorgen dat het zo aangenaam mogelijk voor haar wordt. We moeten wel.
Het zal morgen nog een hele toer zijn om Isabella naar school te krijgen. Want zus mag met ons mee en grote broer mag naar Bomma, wegens een pedagogische studiedag voor hem. Helemaal in haar eentje naar school, dat is ze niet gewend zenne :-)
vrijdag 14 november 2014
Never the same
Het is nu al weer enkele weken geleden dat we het verdict over Lise te horen kregen. Dat het schrikken was, dat hoef ik niet meer te vertellen.
Maar dat het zo immens mijn (ons) dagelijks leven zou gaan beïnvloeden, dat had ik niet verwacht.
Kleine dingen, waar we voordien nooit bij stil zouden hebben gestaan, doen ons nu de wenkbrauwen fronsen.
Als Lise klaagt over been in haar beentjes of pijn in haar ruggetje dan staan we daar nu wel even bij stil. En de vraag is, waar trekken we de lijn?
Zo was Lise onlangs, samen met Isabella, "turnertje" aan het spelen in de woonkamer. Koprollen over een stapel dekens. Maar na elke koprol zei Lise dat haar rug pijn deed. Toeval? Of moeten we haar dan verbieden om nog te koprollen? Of toen Tante Ann en Nonkel Patrick aan het dollen waren? Isabella vond het prachtig, Lise zei dat het pijn deed, telkens als haar beentjes opzij werden gezwierd.
En zo kan ik nog wel een hoop voorbeelden aanhalen. Altijd zal er nu die vraag zijn. Toeval? Of is er meer aan de hand?
Over 5 dagen moeten we ook weer terug naar het UZ Leuven. Deze keer moet Lise een drukmeting van haar blaas en urinewegen ondergaan. Geen prettig onderzoek, naar wat ons verteld is. Ik kijk er dus ook behoorlijk tegenop. Gelukkig snapt Lise zelf nog niet echt wat er allemaal gaande is en moet gebeuren, dus kan ze gelukkig al niet op voorhand bang worden. Maar dat woensdag een harde dobber zal worden staat nu al vast. Helaas is het echt nodig. Na dit onderzoek zouden we ook meer moeten weten over het verdere verloop van Lise' behandeling. Een belangrijke dag dus.
Maar dat het zo immens mijn (ons) dagelijks leven zou gaan beïnvloeden, dat had ik niet verwacht.
Kleine dingen, waar we voordien nooit bij stil zouden hebben gestaan, doen ons nu de wenkbrauwen fronsen.
Als Lise klaagt over been in haar beentjes of pijn in haar ruggetje dan staan we daar nu wel even bij stil. En de vraag is, waar trekken we de lijn?
Zo was Lise onlangs, samen met Isabella, "turnertje" aan het spelen in de woonkamer. Koprollen over een stapel dekens. Maar na elke koprol zei Lise dat haar rug pijn deed. Toeval? Of moeten we haar dan verbieden om nog te koprollen? Of toen Tante Ann en Nonkel Patrick aan het dollen waren? Isabella vond het prachtig, Lise zei dat het pijn deed, telkens als haar beentjes opzij werden gezwierd.
En zo kan ik nog wel een hoop voorbeelden aanhalen. Altijd zal er nu die vraag zijn. Toeval? Of is er meer aan de hand?
Over 5 dagen moeten we ook weer terug naar het UZ Leuven. Deze keer moet Lise een drukmeting van haar blaas en urinewegen ondergaan. Geen prettig onderzoek, naar wat ons verteld is. Ik kijk er dus ook behoorlijk tegenop. Gelukkig snapt Lise zelf nog niet echt wat er allemaal gaande is en moet gebeuren, dus kan ze gelukkig al niet op voorhand bang worden. Maar dat woensdag een harde dobber zal worden staat nu al vast. Helaas is het echt nodig. Na dit onderzoek zouden we ook meer moeten weten over het verdere verloop van Lise' behandeling. Een belangrijke dag dus.
Abonneren op:
Posts (Atom)